Bir Adamın Gölgesinde Büyümek

Hayatta bazı insanlar vardır; seslerini duyduğunuzda değil, sustuklarında ders verirler. Varlıkları öyle derindir ki, yoklukları düşünülmez bile. İşte benim babam da öyle bir adam.

Bugün onun doğum günü. Kaç yaşına bastığını ben bile karıştırıyorum bazen, çünkü onun yaşını değil, bana kattıklarını sayıyorum. Omzuma koyduğu eli, sırtımdaki güveni, sessizce izleyip yeri geldiğinde tek bir bakışla beni toparlayışını…

Hayatın içinde ne olursa olsun, hep dimdik durdu. Ne zaman bir karar vermem gerekse, aklıma önce sen geldin. Çünkü sen hep doğruyu gösteren oldun; sözlerinle değil, davranışlarınla. Yaptığın her işte, kurduğun her cümlede bize insan olmanın ne demek olduğunu öğrettin. Yanlışta nasıl susulur, doğrunun arkasında nasıl durulur, hepsini senden gördük. Bize yol göstermeye çalışmadın, bizzat yol oldun. Ama seni izlemek, senin çocuğun olmak, bana her gün yeniden nasıl bir insan olmam gerektiğini anlattı. Senin duruşun, benim pusulam oldu. Her şeye çözüm bulan, “hallederiz” cümlesini hayat felsefesi yapan, kahramanımsın sen benim.

Her bakışında bir öğüt vardı, her susuşunda bir sevgi.Şimdi dönüp bakınca, senin varlığınla şekillenmiş bir hayat görüyorum. 
İyi ki varsın. İyi ki bizim babamızsın. 
Bugün senin doğum günün ama biz kutluyoruz; çünkü seninle geçirdiğimiz her yıl, hayatımıza sevinç katıyor. Pastayı senin için kesiyoruz ama dilim dilim mutluluğu biz yaşıyoruz. 
İyi ki doğdun baba!