Bir Selam, Bir Tabak, Bir Bayram

Kurban Bayramı yaklaştı mı, Göynük’te bir başka başlar telaş… Daha günler öncesinden sokaklara bir bayram havası siner. Komşuların birbirine “Kurbanlık aldınız mı?” diye seslenişi, kasapların önündeki sohbetler, fırınlardan çıkan taze pide kokusu… Hepsi bir araya gelir de, insanın içini ısıtan o tanıdık bayram hissini oluşturur.

Bizim burada bayram sabahı erken başlar. Daha güneş dağların ardından yüzünü göstermeden, köyde bir hareket başlar. Camiden ezan sesi duyulur, erkekler en güzel elbiseleriyle namaza gider, arkada kadınların sessizce hazırladığı kahvaltı kokuları yayılır. Bizde bayram sabahı kahvaltı bile bir başka olur… Tereyağı, köy peyniri, bazlama, odun sobasında demlenmiş çay… Sofrada sadece yemek değil, muhabbet de olur.

Bayram, büyüklerin elini öpmektir. Sıcak bir sarılmayla, göz göze gelerek edilen “Allah kabul etsin” duasıdır. Çocuklar içinse cepli elbiseler giyilir ki, harçlıklar kaybolmasın! Hele bir de şekeri bol bir nineye rastladılarsa, o gün bayramın kralıdır onlar için.

Göynük’te kurban kesimi bir ibadet olduğu kadar, bir dayanışma şeklidir. Bir evde ne pişerse, komşuya da gider o tabak. “Bizimki çok oldu, size de ikram etmek istedik” diyerek uzatılır o tabak. Etin, ekmeğin, duanın paylaşıldığı bir yer olur Göynük. Zaten bayram da paylaşmak değil mi?

Köyde yaşlılar unutulmaz, bir kapı çalınır, el öpülür, hal hatır sorulur. “Geçen bayram yoktun” der biri, “Bu bayram şükür buradayız” der öteki… Geçmişin özlemiyle bugünün şükrü harmanlanır böyle anlarda.

Bazen düşündüğümde, Kurban Bayramı’nın en çok yakıştığı yerlerden biri burası diyorum içimden. Göynük’ün o sade, samimi hali... Kibir yok, gösteriş yok. Her şey olması gerektiği gibi: doğal, içten ve kalpten.

İşte bu yüzden, kurban bayramı geldi mi, kalbim biraz daha Göynük’te atar. Çocukluğumda babamla birlikte camiiye gittiğim sabahlar gelir aklıma. Annemin mutfaktaki telaşı, komşuların gülüşleri, kurban etiyle pişen kavurmanın kokusu… Hepsi bir araya gelir de içimde tarifsiz bir huzur olur.

Bu bayram da, gelin elimizi uzatalım komşuya, gönlümüzü açalım uzaklarda kalana, halimizi hatırımızı soralım birbirimize. Çünkü bayram, sadece kesilen kurban değil… Bayram, bir olmanın, birlikte olmanın, yeniden hatırlamanın adı.

Kurban Bayramınız mübarek olsun. Göynük’ün yolları hep böyle bayram neşesiyle dolsun…

Saygı ve selamlarımla,