Yine Stabilize, Yine Hayal Kırıklığı

Ulaştırma Bakanımıza Göynük halkı adına teşekkür etmek isterdim. Hatta içtenlikle, “Çevre yolumuz açıldı, şimdi de Bolu-Göynük arası sıcak asfalt çalışmaları başladı” demeyi, yapılan işi alkışlamayı çok isterdim.

Ama olmadı…

Yine aynı senaryo, yine aynı hüsran. Stabilize asfaltla, ömrü birkaç ay sürecek geçici bir çözümle oyalandık. Yollar yapılmış gibi görünüyor ama yapılan şey sadece tozlu bir makyajdan ibaret.

Oysa çevremizdeki ilçelere bakıyoruz; sıcak asfaltla donatılmış pırıl pırıl yollar, modern ulaşım konforu… Herkes payını almış hizmetten, herkes yol almış… Bir tek Göynük yerinde sayıyor. Nedense hep tasarruf tedbirleri bizim ilçeye denk geliyor.

Bu yol meselesi tek değil. Yıllardır Göynük, hizmetlerden bir bir mahrum bırakılıyor. Bugün sadece sıcak asfalt değil, birçok temel kurum da artık Göynük'te yok. Mal Müdürlüğü kapandı. Vergi Dairesi sessiz sedasız gitti. Daha önce hastane meselesiyle uğraştık, yetmedi elektrik hizmet binası (SEDAŞ) da taşındı. Her geçen yıl Göynük biraz daha küçülüyor, biraz daha yalnızlaştırılıyor.

Bir zamanlar çevresine hizmet veren, iddiası olan bir ilçe şimdi en temel hakları bile zar zor alabilen bir hâle getirildi. İdareciler gelip gidiyor, sözler veriliyor, tabelalar değişiyor ama iş hizmete gelince yaprak kıpırdamıyor.

Bizim amacımız ne karalamak ne de sadece eleştirmek. Güzeli yazmayı da biliriz, yapılanın hakkını da teslim ederiz. Ama artık Göynük'te güzel şeylere denk gelmek neredeyse bir mucizeye kaldı. Ne yazık ki umutlarımız bile yıprandı, beklentilerimiz bile törpülendi.

Göynük sahipsiz. Siyasiler çıkıp konuşuyor, vaatler veriyor. Ama iş icraata geldiğinde Göynük hep listenin en sonuna, bazen de listenin dışına itiliyor.

Yine bekliyoruz, ama bu kez umutla değil… Alışmış bir sabırla.