AĞZA SIĞAR DA AKLA SIĞMAZ BAZEN

En başta şunu söyleyeyim: Az sonra okuyacaklarınızı evde, çarşıda, pazarda, iş yerinde kısacası hiçbir yerdeDENEMEYİNİZ! Baştan uyarımı yapayım da sonra gazetede okudum da yaptım filan gibi mazeretlerin ardına sığınan çıkmasın.

İki sivri zekâ arkadaş oturmuşlar muhabbet etmekteler. Muhtemelen muhabbetlerine, şişe ya da kutu içerisindeki bir miktar alkol de eşlik etmekte. Bu iki sivri zekadan biri, aklına her nereden geldiyse artık, diyor ki “Birader ben şu ampulü ağzıma sokarım!”. Bunu, tavandaki duya takılı olan akkor flamanlı sarı ampulü parmağı ile işaret ederek söylüyor. Yapardın-yapamazdın iddiaları arasında bir ampul bulunuyor ve iddia sahibi bir şekilde ampulü ağzına sokmayı başarıyor. Ampul bu, bir şekilde ağız boşluğuna sığar da çıkarmaya çıkaramazsın. Öyle de oluyor. İddia sahibi iddiasını kanıtlamış oluyor ama ampulü kırmadan ağızdan çıkarabilmek kesinlikle mümkün değil! Diğer üstün zekalı, sinkaf ederek şöyle diyor arkadaşına: “Lan oğlum ne beceriksiz adamsın! Nasıl çıkaramıyon ampulü?!” Böyle dedikten sonra o da ağzına bir ampul sokuyor ve akıbet yine aynı: Ağza giren ampul çıkmaz kuralı!

Tüm uğraşlarına rağmen ampulleri çıkaramayınca normal zekalı insanların verebileceği bir karar verip hastaneye gitmeye karar veriyorlar. Evden çıkıp yoldan bir taksi çeviriyorlar. Tabi ağızlarda ampul, konuşma filan hak getire. Taksiciye durumu yazarak anlatıyorlar. Taksici bu kafadarların ne kadar da akıllı (!) olduklarını düşünüyor ve gülmekten adeta katılarak bunları hastanenin acil servisine götürüp bırakıyor. Acil servistekiler de gülmemek için kendilerini zor tutarak tıbbi müdahalede bulunuyor ve bu iki çok akıllı tipi “kurtarıyor”.  Doktor tam bunları ampulden kurtarırken acilin kapısından bu kez taksici giriyor. Ve onun da ağzında bir ampul! Yememiş içmemiş, iki kafadarı acile bırakır bırakmaz bakkala girip ampul almış ve o da denemiş!

Evet dostlar, burada anlatılan fıkra gibi gözükse de aslında gerçektir. Çıkaramayacağını bile bile o ampulü ağzına sokar insan. Ne kadar zekâ ve akıl dışı olsa da acaba mı sorusu kanına girer insanın. Halbuki bu merakın sonu acil servistir. Tıbbi olarak müdahale edilmezse de o ampul o ağızdan çıkmaz!

Daha geçenlerde Şanlıurfa’da bir marangoz atölyesinde 15 yaşında bir çocuğa makatından kompresör ile hava veren zekâ yoksunu tipler, zavallı çocuğun ölümüne neden olmuşken, bu olay ülke genelinde duyulmuş ve infiale sebep olmuşken bu kez de ilçemiz Göynük’te karbon kopya şeklinde bir mevzu meydana geldi. Bir iş yerinde çalışan birkaç zeki (!) vatandaş bir arkadaşlarına, aynı Şanlıurfa’daki gibi kompresörle hava verdiler. Olaya maruz kalan işçi hastanelik oldu. Şakalaşırken vuku bulduğu iddia ediliyor bu olayın. Çok şükür bu “şaka” ölümle sonuçlanmadı. Ancak insanların hatalardan hiç ders almaması ibretlik bir öykü halinde kamuoyuna yansımış oldu.

İnsan, bazen en basit uyarıları bile hiçe sayacak kadar gözünükarartabiliyor. Ağzına ampul sokmakla makata kompresörle hava sıkmak arasında uçurum varmış gibi görünse de ikisinin de ortak paydası aynı: Beyin yerine başka yerlerle düşünmek...Bir anlık kahkaha uğruna hayatları tehlikeye atan bu hoyratlık, sadece iş kazası değil; toplumsal bir körlük aslında. Hepimizin yapması gereken, bu “şaka” kültürünü masum bir eğlenceden ibaret sanan anlayışla yüzleşmek, hatta belki de hesaplaşmak.Çünkü ampul belli şartlar altında kırılarak sorun çözülebiliyor belki, ama insanların kırılması tolere edilebilecek kadar basit bir mevzu değil.